Ankara Armut Fidanı (Açık Kök OHF 333 Anaçlı)

Ankara armudu (Pyrus communis L.), üstün meyve kalitesi ve uzun süre depolanabilme özellikleri nedeniyle çok eski zamanlardan bu yana armut yetiştiricilerinin ilgisini çeken yerli, standart, kışlık çeşitlerimizden birisidir. Kaynağının büyük olasılıkla Ankara ili olduğu öne sürülen Ankara armudu meyvecilik yönünden kısmen olumsuz ekolojik koşullara sahip Orta Anadolu Bölgesi'ne iyi uyum göstermektedir. Meyvesi orta iri, yuvarlakça, boyunsuz, alt kısmı geniştir. Meyve kabuğu açık yeşil, yeme olumunda sarımsı yeşil ve incedir. Meyve eti tatlı, çok sulu ve güzel aromalıdır.

Fidan Yaşı: 1

Fidan Boyu: 100 cm ve üzeri

Anaç: OHF 333

Hasat zamanı: Eylülün 2. haftasında hasat edilir.

Anaç özellikleri: BA 29, Provence ayvasından selekte edilmiştir. Standardın % 55 büyüklüğünde taç oluşturur. Güçlü, üretime ağır girer fakat yüksek verimlidir. Armut göçürene, armut küllemesi, kök kanseri, pamuklu bite toleranslıdır. Yaprak lekesi ve ateş yanıklığına hassastır. Elmada kullanılan M9 anacı gibi sık dikim bahçeler tesis edilebilir. Bu anaç üzerine kurulacak bahçelerde sıra üzeri 1-2m sıralar arası 4-4,5m aralık ve mesafe bırakılması tavsiye edilir. 3 yıllık bir BA 29 anaçlı armut ortalama 15kg verim verir.

İklim istekleri: Armut bir ılıman iklim meyvesidir. Soğuklara dayanımı elmaya göre daha azdır. -30ºC’ye kadar dayanabilir. Armudun çiçeklenmesi elmadan 7-10gün öncedir. Bu yüzden ilkbahar geç donlarından etkilenebilir. Bu nedenle armut bahçeleri soğuk havanın çöktüğü çukur yerlere kurulmamalıdır. Armut ağaçlar, bol  güneşli ve yazları sıcak geçen yerlerden hoşlanırlar. Armut yetiştiriciliğini sınırlayan en önemli faktörlerden biri kış soğuklama ihtiyacıdır. 7. 2ºC’nin altında gereken süre çeşitlere göre 1000-2300 saat arasında değişmektedir. Bu ihtiyaç giderilmezse çiçeklenme geç ve düzensiz olur. Şiddetli olursa yaprak gözleri sürmez, ağaç çıplak kalır.

Toprak istekleri: Bol ve kaliteli meyve elde edebilmek için derin, sıcak, drenajı iyi yapılmış topraklar tercih edilmelidir. Aşırı kumlu ve kuru topraklarda meyve kalitesi bozulmaktadır. Kireçli ve ağır topraklarda dayanımı klasik anaçlara göre daha iyidir. Kuraklığa dayanımı ise diğer anaçlar gibidir. Armutlar topraktaki organik madde miktarının çok olmasından hoşlanırlar. Bunun için zayıf toprakları çiftlik gübresiyle desteklemek gerekir.