Ankara armudu (Pyrus communis L.), üstün meyve kalitesi ve uzun süre depolanabilme özellikleri nedeniyle çok eski zamanlardan bu yana armut yetiştiricilerinin ilgisini çeken yerli, standart, kışlık çeşitlerimizden birisidir. Kaynağının büyük olasılıkla Ankara ili olduğu öne sürülen Ankara armudu meyvecilik yönünden kısmen olumsuz ekolojik koşullara sahip Orta Anadolu Bölgesi’ne iyi uyum göstermektedir. Meyvesi orta iri, yuvarlakça, boyunsuz, alt kısmı geniştir. Meyve kabuğu açık yeşil, yeme olumunda sarımsı yeşil ve incedir. Meyve eti tatlı, çok sulu ve güzel aromalıdır.
İklim istekleri: Armut bir ılıman iklim meyvesidir. Soğuklara dayanımı elmaya göre daha azdır. -30ºC’ye kadar dayanabilir. Armudun çiçeklenmesi elmadan 7-10gün öncedir. Bu yüzden ilkbahar geç donlarından etkilenebilir. Bu nedenle armut bahçeleri soğuk havanın çöktüğü çukur yerlere kurulmamalıdır. Armut ağaçlar, bol güneşli ve yazları sıcak geçen yerlerden hoşlanırlar. Armut yetiştiriciliğini sınırlayan en önemli faktörlerden biri kış soğuklama ihtiyacıdır. 7. 2ºC’nin altında gereken süre çeşitlere göre 1000-2300 saat arasında değişmektedir. Bu ihtiyaç giderilmezse çiçeklenme geç ve düzensiz olur. Şiddetli olursa yaprak gözleri sürmez, ağaç çıplak kalır.
Toprak istekleri: Armut toprak bakımından çok seçici değildir. Ancak bol ve kaliteli meyve elde edebilmek için derin, sıcak, drenajı iyi yapılmış topraklar tercih edilmelidir. Aşırı kumlu ve kuru topraklarda meyve kalitesi bozulmaktadır. Armut bahçesi tesisinde en sakınılması gereken topraklar yüzlek-kireçli veya alt toprak tabakasına doğru yüksek oranda kireçli su bulunduran topraklardır. Armutlar topraktaki organik madde miktarının çok olmasından hoşlanırlar. Bunun için zayıf toprakları çiftlik gübresiyle desteklemek gerekir.